- дранкуля
- дранкуля, -і
ж.
Крупная охотничья дробь.Набіты сямю дранкулямі рэвальвер кольт - пры боку. Гартны. У стрэльбы свае забіваюць дранкулі, каб звера глушыць. Куляшоў. На мядзведзя ісці можна. Сам загнаў дранкулю. Грамовіч.
Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. Ірына Шкраба. 1994.
